Shanghai en op weg naar Osaka

Dag 32 Shanghai

We hebben mazzel, want het heeft 7 dagen geregend, maar vandaag is het droog. We lopen 's ochtends over de winkelstraat en langs de Bund (de boulevard straat). Het is wel duidelijk: in 2010 kom de Expo naar Shanghai. Er wordt heel erg veel opknapwerk gedaan. 's Middags gaan we naar het Art Museum. Er is een voorstelling van werk van Salvador Dali, een Chinese schilderes Lalan en helemaal boven een fototentoonstelling. Leuk. We lopen nog even door het park ernaast en gaan eind van de middag terug. We nemen ‘s avonds ook de Sightseeingtunnel naar Pudong, de andere kant van de rivier. Het is een tunnel onder de Bund door. Je zit in een tram en de tunnel, die ze psychedelisch noemen, wordt opgeleukt met muziek en heel veel neon en lampjes. Nogal bijzonder. Pudong en ook het Financial district kenmerkt zich door enorme gebouwen, welke in de avond verlicht zijn. Vooral De Oriënt Pearl Tower springt eruit. Dit is een enorme tv toren. Ook het grootste gebouw van China staat hier in de buurt.

Dag 33

'S morgens gaan we op zoek naar de Japan Rail Pas. Die hebben we nodig als we met de trein door Japan willen reizen. Dit is goedkoper en vooral makkelijker, maar moet buiten Japan gekocht worden. We hebben 1 adres dus op hoop van zegen maar. Het regent vandaag dus nemen we een taxi. De numeriek klopt niet erg, dus de taxi zet ons te vroeg af. We lopen een stukje en dankzij een hulpvaardige Chinees komen we aan bij het Travel Agency. Ook weer gelukt. 's Middags gaan we richting de oude stad om een beetje te shoppen. Hoera, ik vind deodorant, echt heel moeilijk te vinden in China! Maar toch lastig om zonder te doen met deze temperaturen. Rob koopt een Chinese I-Phone, voor 45 Euro! ‘avonds doen we het rustig aan. We moeten wel een beetje wennen aan het hele Dorm gebeuren. We slapen met vier mensen op een kamer, en dat is nogal onrustig soms. Ook zijn de bedden in China vaak heel dun, je voelt de spiralen prikken.

Dag 34

'S morgens gaan we terug naar de oude stad om de I-Phone te ruilen. Ze had namelijk gezegd dat er 32 Gig aan muziek op kon, en dat kan ook, maar dan moet je zelf nog een SD kaart kopen! Dat met het feit dat de I-Phone geen WIFI heeft, is genoeg aanleiding om geld terug te vragen. Dat is, tot mijn verbazing, geen probleem. Ik had gedacht garantie tot de deur. Verder gaat het vandaag niet helemaal zoals gepland. We hebben nog niet ontbeten en komen uiteindelijk in een pizzatentje terecht, niet helemaal de bedoeling. We willen naar het Sex Culture Museum, maar komen er achter dat die er niet meer is, nu is er een voorstelling over insecten. Dat boeit ons toch een stuk minder! 'S middags relaxen we wat. Reizen is niet altijd vakantie, vermoeiend soms! We klagen niet hoor, we hebben het naar ons zin. 's Avonds willen we naar de andere kant van de bund, maar het is erg druk en we kunnen geen taxi krijgen. In plaats daarvan gaan we naar 18 on the Bund, een bar met terras die uitkijkt over de Skyline van Shanghai. Prachtig! Zie de foto's.

Dag 35 Kunstig

Vanmiddag gaan we naar het Art-district in French Concession. Allemaal leuke steegjes met galeries en shops. Doet heel Europees aan. Ze verkopen wel heel veel dezelfde foto's merken we. We bekijken een foto tentoonstelling van verschillende minderheden/bevolkingsgroepen in China, volgens de fotograaf zijn dat er 56 in China. Heel veel verscheidenheid. Ons hostel is prima maar we hebben toch behoeft aan een andere omgeving. Normaal zijn we nooit zo lang op 1 plek! 6 dagen is ook wat te veel van het goede om door te brengen in Shanghai. Maar we moeten wel eindigen in Shanghai, want we nemen dinsdag de boot naar Osaka. We zijn ook het dorm gebeuren een beetje zat. We willen een beetje privacy.! Dus gaan we na het eten op zoek naar een ander hotel. Als we aan het zoeken zijn, gebeurt er iets grappigs. Monica en Manolo, het Spaanse koppel dat we op de Cruise leerde kennen, komt aangerend. Ze zagen ons zitten in de taxi. En dat in een stad waar 16 miljoen mensen wonen! Het hostel waar zij zitten zit vol, maar voor het zelfde geld nemen we een hotel in de buurt. We eten en drinken wat met zijn vieren en pikken dan de taxi terug naar ons hostel.

Dag 36 No Money No Funny

We verkassen naar ons hotel en gaan 's middags wat shoppen. Veel leuke shoppies, maar veel op vrouwen gericht. Ik koop 2 leuke jurkjes. Er zijn veel winkels en Malls. Er raast een Tyfoon over Zuidoost Taiwan en China, gelukkig hebben we daar geen last van. Hopelijk gaat de boot dinsdag wel gewoon... S‘avonds eten we wat in de buurt en spelen we Chinees Poker. De Chinezen spelen dit spelletje vaak voor geld, en zij zeggen: No Money, No Funny! Wij spelen voor shots tequila. Gaat snel..................... Een gezellige avond.

Dag 37 Sayonara China

We nemen afscheid van Manolo en Monica en gaan in de middag de laatste souvenirs scoren. 'S avonds pakken we in en bereiden we ons voor morgen. We gaan naar Japan

Dag 38 Opnieuw op het water

We nemen een taxi naar de terminal van waar de boot zal vertrekken. Het is totaal niet druk! In totaal zo'n 40 mensen, terwijl er wel een paar honderd op de boot kunnen. Er zijn meerdere buitenlanders. We ontmoeten David, een Zwitser, die op weg is naar zijn Japanse vriendin en Fransesco, een 18 jarige jongen uit Mexico. Het is geweldig om zoveel van andere landen te zien, maar het is bijna net zo leuk om andere mensen uit andere landen te ontmoeten. De boot valt niet tegen, hij is ruim, schoon en we hebben 2^e klas geboekt, maar doordat er zo weinig mensen zijn, zijn we de enige in de cabine. Om 11.00 vertrekken we. Shanghai heeft een van de grootste havens ter wereld en dat is te merken, de eerste 1,5 uur varen we alleen nog maar door de haven. De havenj is enorm! De tocht gaat van Shanghai naar Osaka en zal zo'n 45 uur in beslag nemen. S' middags doen we en dutje en daarna ben ik een beetje misselijk. Het kan psychisch zijn, maar ik neem toch maar een reispilletje. De rest van de avond kaarten we. Morgenochtend zijn we in Osaka.

Cruisen over de Yangzi rivier

Dag 26 Let's go cruising

Als we wakker worden, denken we allebei: waar zijn we aan begonnen....Het regent nl. pijpenstelen en wij gaan een boottocht maken van 4 dagen! Op hoop van zegen maar. De dag begint vroeg, om 07.00 worden we al opgehaald door een minibusje, we worden afgezet bij een grote bus waar de rit naar Chongqing begint. Rond 12.30 arriveren we daar. We stappen weer over op een ander busje. Uiteindelijk komen we bij een hotel aan, waar we naar de 4^e verdieping gaan. Klink vaag allemaal he. Daar zitten allemaal reisbureautjes. Een beetje achenebbisj allemaal. Het meisje dat ons helpt is wel alleraardigst en neemt alles met ons door. We boeken vanaf Yichang de bus naar Wunan en ook meteen een hotel in Wuhan, wel zo makkelijk. We moeten rond 18.00 terug zijn om aan boord te gaan dus we hebben een paar uurtjes te overbruggen in Chongquing. Het is een grote stad, heel heuvelachtig. Je ziet dan ook bijna geen fietsen en brommers. Heeeel veel hoogbouw en nieuwbouw. Heel veel oude buurten verdwijnen hierdoor, toch een beetje jammer. We eten, shoppen en internetten wat in de Starbucks en zorgen dat we rond een uur of 17.30 terug zijn. Het is gelukkig wel droog inmiddels. Je merkt duidelijk dat jongere mensen veel meer Engels spreken, toen we even aan het zoeken waren werden we aangesproken door 2 meisjes die vroegen of ze konden helpen. Ze willen ook graag Engels oefenen. Nu krijgen de kinderen in China vanaf de lagere school al Engels aangeboden. Om een uurtje of 19.00 worden we met een ander busje naar de haven gebracht om aan boord te gaan van onze Love Boat ;-) Wij hebben 2^e klas geboekt, dit betekent dat je met 4 mensen in de cabine slaapt. Wij hebben mazzel, want het is er maar 1 en die slaap alleen in de kamer. De cabines zijn best ruim en we hebben een eigen badkamertje. Het is duidelijk dat 99% van de mensen aan boord Chinees is. We spotten nog 4 andere toeristen, waar we al snel een drankje mee gaan doen. Sue en Tony komen uit Australië en hebben een half jaar lesgegeven in China. Helaas zijn zij in september nog niet terug in Australië, anders hadden we een slaapplaats op Tasmanie. Manolo en Monica komen uit Spanje en reizen ook door China. Het is erg gezellig met zijn zessen, tussen een paar honderd Chinezen. In de avond zitten we op het topdek van de boot en raken in contact met wat Chinezen. Deze delen hun eten (koude eenden poten, wang van een varken en kip) en hele sterke drank (Chinese Vodka) met ons. De Chinezen komen een uurtje op het dek, eten en zuipen zich vol en gaan weer slapen (bijzonder toch). We ontmoeten een aantal jongere Chinezen, die aardig Engels praten. Als we gaan slapen hebben we toch een vierde roommate in de kamer. Het is Yukan, zijn Engelse naam is James, de zoon van onze roommate. Zijn vader had hem vertelt dat hij met buitenlanders op een kamer sliep, dus hij kwam hier ook pitten zodat hij met ons zijn Engels kon oefenen. Mmmm niet 's morgens vroeg hoop ik...

Dag 28 Schuitje varen...

Na een goede nachtrust gaan we s' morgens op excursie, we hebben er voor betaald, we blijven Nederlanders natuurlijk

We gaan naar Ghost City. Veel Chinezen geloven dat als je sterft, de geest naar deze stad gaat. Wij ervaren het een beetje als een toeristentrap, met de kabelbaan, stalletjes, spookhuis etc. Het spookhuis was echt huilen. Het was een spookhuis uit het jaar kruik, halverwege moesten we 5 yuan betalen om met karretjes 20 meter verder te komen in het huis. Een erg stoffige bedoeling waar natuurlijk de helft van de poppen niet werkten. Er waren gewoon Chinezen die niet naar binnen gingen ivm het idee dat hier allerlei geesten ronddolen, beetje creepy. In onze groep zit een 17 jarige Chinese jongen, die voor ons het een en ander vertaald. Voor ons, behalve de tocht door de Gorgus geen excursies meer. De boottocht gaat over de Yangzi rivier van Chongqing naar Yichang. Deze rivier is de grootste van China en, met 6300 km en is de 3^e langste ter wereld. Ook is de rivier op sommige plaatsen meer dan 180 mtr diep en het water is bruin. Het doel van de boottocht zijn de three Gorgus. Dit zijn enorme rotspartijen. Normaal gesproken kan je ook de 3 daagse boottocht doen, vandaag staat er nl verder niet veel op het programma. Terug op de boot kaarten we de hele middag. Sue en Tony leren ons Chinees poker, erg leuk. S'avonds eten we in het restaurant. Het eten is erg lekker. Het Chinese eten bevalt ons wel. We zijn als buitenlanders, vaak een bezienswaardigheid voor onze mede passagiers. S'avonds willen diverse mensen met ons op de foto, lache. Mensen houden zich of afzijdig of proberen contact met je te maken. S'avonds kan je nog een tempel bezoeken, maar wij geloven het wel. In de bar is er nl. s'avonds karaoke...Chinezen maar ook wij touristen zijn dol op karaoke! We zingen een paar liedjes. Beetje jammer dat sommige liedjes in het engels zijn en er Chinese ondertiteling onder staat.

Dag 29 De drie Djordjes

En het regent weer. Vanmorgen varen we langs de eerste rotspartijen, erg mooi. Er hangt aardig wat mist, wat een mooi effect geeft. We lunchen weer in het restaurant, om rond 13.00 op een kleinere boot over te stappen. We varen door de Little three Gorgus. Er is een Chinese gids mee, die werkelijk non-stop praat. We worden er een beetje gek van. De chinezen zijn erg volgzaam. Als de gids zegt, nu naar buiten dan rennen ze allemaal naar buiten enz. We stappen over op een nog kleiner houten bootje om door de little little three Gorgus te varen, ja hoe verzin je het! James koopt voor ons een souvenirtje, wat ons geluk moet gaan brengen. De Chinese maatschappij is doorspekt met het aspect geluk brengen. Wel erg lief. De uitzichten zijn prachtig. Terug op de boot heeft iedereen wat te eten mee terug, Eendenvleugels, varkensoren, kippenvoeten, you name it. Echt wat voor mij. Ik zou zeggen, zie de foto's. Chinezen eten werkelijk alles van een beest. Ze eten ook veel vacuüm verpakt vlees. 's Avond kaarten en drinken we nog wat meer. Tony geeft een hele sterke fles whisky weg aan een groep Chinezen. Deze Whisky is zo sterk dat hij vlam vat als je hem aansteekt. Prompt komen ze 's avonds laat allemaal bakken eten brengen! Dus we snacken nog wat...

Dag 30 Weer aan het vaste land

's morgen varen we nog langs de laatste van de Gorgus. Vandaag eindigt onze Cruise. we zijn er ook wel klaar mee. Het was erg gezellig en ook erg leuk om langere tijd met een groep Chinezen op een boot te zitten. We zijn blij dat we niet de luxe boot hebben genomen. Maar we verlangen ook wel weer naar een warme douche en een iets schonere omgeving. Je kan nog een excursie naar de The three Gorgus Dam nemen, de grootste dam ter wereld, maar wij passen. We nemen eerst de bus naar Yichang om daarna op de bus naar Wuhan te stappen. Deze bus doet er een uurtje of 5 over naar Wuhan en valt van ellende bijna uit elkaar. Hij lekt van alle kanten en ook de achterste remmen werken volgens Rob niet zo best meer. Naast Rob zit een Chinees die achter elkaar koude kip, pork, vis enz uit de vacuum verpakking eet. Boertje hier kuchje daar. Naast Jael zit een Chinese Backpacker die af en toe het raam open schuift en dan even een rocheltje naar buiten spuugt, welke daarna over het raam zijn weg vervolgt.....echt ranzig. Helaas praat hij amper Engels maar hij moet naar hetzelfde hotel en regelt de pick-up naar het hotel. We komen een uurtje of 19.00 aan. Onze ervaring is dat als je iets regelt in China, het altijd geregeld is. Soms moet je dat wel afwachten en overgeven, wat soms weer niet mee valt voor mij! Hier praten ze geen Engels, maar gelukkig komt ervan een naburig hotel alweer redding en kunnen we in het hotel voor morgen treinkaartjes regelen naar Shanghai. We eten wat bij een western food restaurant, althans dat staat op de gevel. De bediening/eigenaar spreekt geen normaal woord Engels en de menukaart in het chinees......drama. Na dit avontuur gaan slapen, we zijn gebroken van de reis.

Dag 31 Naar Shanghai

Vandaag gaan we naar Shanghai, al weer onze laatste bestemming in China. We nemen de snelle trein om 11.30, die er 5 uur over zal doen naar Shanghai. We hebben er zin in! We hebben alleen, door tijd gebrek gister geen hostel geregeld, dus dat wordt nog een uitdaging. Shanghai is nl. een vrij dure stad. Shanghai betekent ‘bij de zee' en is een grote stad met 15 miljoen inwoners en veel buitenlandse (Frans, Engels en Japanse) invloeden. We vinden in ieder geval voor vandaag een hostel, morgen zien we wel weer. Het is de laatste dagen slecht weer in Shanghai, veel regen. We zien wel hoe het loopt...

Chengdu

Allemaal enorm bedankt voor alle felicitaties, sms sjes en verhaaltjes, echt lachen om iets van jullie mee te krijgen. Vooral doorgaan..................

Dag 23 Chengdu

We proberen een taxi te krijgen naar het treinstation, wat niet meevalt. Een Chinese mevrouw wijst ons een betere plek. Dan zet ze haar elektrische fiets op slot en rent ze de kruising op om een taxi voor ons te regelen! Lief! Om 17.30 stappen we op de trein die er maar liefst 18 uur over doet naar Chengdu, terwijl de afstand korter is dan Beijing-Xian. Als de trein gaat rijden snappen we waarom, het is een stoptrein! We zitten met 2 Chinese dames in de coupe waarvan eentje een scheet liet tijdens het eten, zomaar uit het niets. We moesten er erg om lachen. Ook zit er in dezelfde wagon een Nederlandse groepsreis, raar volk hoor die Nederlanders. Wij reizen tot nu toe steeds best luxe, in een soft sleeper (2 stapelbedden in een coupe), dat is prima te doen. Je hebt ook hard-sleepers. Dat is een grote open ruimte met allemaal stapelbedden, dan slaap je letterlijk tussen de Chinezen (vooral mannen natuurlijk) we weten niet of we daar op zitten te wachten... Het goedkoopst is om een hard of soft seat te nemen. Gewoon treinstoelen zeg maar. Niet ideaal als je een nachttrein hebt. We hebben via internet een hostel geboekt en ook die hebben een gratis pick-up. Ideaal. Tot nu toe valt het reizen in China ons alles mee. Een aantal dingen, zoals een treinkaartje regelen, moet je gewoon uitbesteden. Elk hostel doet dat, voor 4 euro pp extra. Hostels boek je makkelijk via internet en bijna allemaal hebben ze een gratis pick-up. We zijn ook al verschillende mensen uit de trein in Xian en Chengdu tegen gekomen. Ons hostel heeft erg leuke kamers, sanitair moeten we delen, maar dat ziet er erg schoon uit. We komen veel mensen tegen die Engelse les geven in China. Als je er maar buitenlands uitziet kan je hier lesgeven en geld verdienen, allemaal op privé scholen. 's Middags lopen we wat rond en relaxen we wat op de kamer. Het is warm en dat maakt moe. Ook boeken we een tour naar de panda's morgenochtend vroeg! 's Avonds gaan we langs de Wenshu tempel, waar we ook eten in het vegetarische restaurant. Het eten is helaas niet zo'n succes. Het eten wordt zo gemaakt dat het op echt vlees lijkt. Het watermeloensapje is wel yummie! De tempeltuin is erg mooi en we horen continu oorverdovende krekelgeluiden. Er is sowieso veel volk op straat op de been. Veel mensen exercisen buiten op straat, Tai Chi-en of op de crosstrainer,noem maar op.

Dag 24 Panda's spotten

Chengdu staat bekend als uitvalbasis om naar Tibet te gaan (wat wij niet doen i.v.m. gebrek aan tijd),. Maar Chengdu staat vooral bekend om het Giant Panda Research Base, dat net buiten de stad ligt. Zie http://www.panda.org.cn/english/index.htm Ik heb ze altijd al eens willen zien, dus dit is onze kans! Wij hebben een tourtje geboekt en al om 07.40 verzamelen we beneden in de lobby en gaan we met een busje richting de panda's. Sinds 1957 is dit centrum actief en heeft als belangrijkste doel het behouden en voortplanten van de Panda's. Er worden er niet echt veel terug in het wild geplaatst, in de praktijk blijkt dit moeilijk omdat Panda's erg territoriaal zijn. De Panda's zijn echt de schattigste beesten op aarde! Ik voelde me weer even kind J We maakten een rondje langs de pandaverblijven. Allemaal open verblijven, je kon de panda's op een paar meter afstand zien. De jonge panda's waren het actiefst en veel aan spelen. Ook is er op 19 juli een klein pandaatje geboren, die konden we zien maar je mocht geen foto's nemen. Al met al erg de moeite waard, al moet ik zeggen dat bij de excursie stond dat er en gids bij zat, daar bedoelen ze in China een Chinees sprekende chauffeur mee! Toch even gemeld bij de receptie. 's Middags gerelaxt. Rob is moe, dus niet veel gedaan. ‘avonds naar een shopping mall. Al die kleine Chinese winkeltjes met kleding en prullaria, erg leuk!

Dag 25 Wet

Vandaag wilden we eigenlijk vroeg op om naar een park te gaan om mensen te spotten,maar helaas het regent! Verplicht uitslapen dus. ‘ochtends bakkeleien we over wat we morgen gaan doen. Rob wil graag naar Guangzhou, een grote industriestad boven Hong Kong. Hij heeft daar een snorkel voor de landcruiser besteld en is daar uitgenodigd om langs te komen voor een rondleiding in het bedrijf. Helaas is dit nogal ver weg (31 uur met de trein en ook weer 31 naar Sjanghai). We besluiten een cruise van 4 dagen over de Yangzi rivier te maken. De cruise begint in Chongqing en eindigt in yichang. Cruise klinkt chique, maar dat is het niet. Het is een Chinese boot met waarschijnlijk alleen maar Chinezen en een Chinees pratende guide. We gaan het zien...'s middags gaan we naar het Science en Industrial museum van Chengdu. Best Grappig. Morgen worden we al om 07.00 opgehaald dus we pakken onze spullen in en eten wat in het hostel. We maken het niet laat...

De oude stad Xi'an

Dag 18 De oude stad Xian

Vanmorgen vroeg komen we aan in Xi'an, de oude hoofdstad van China. Het doet, behalve de vele Chinezen, europees aan door de oude stadsmuur. We hebben in Beijing al een hostel geregeld en die heeft een gratis pick-up service. Het hostel is prima, de kamers zijn wat oud maar de locatie is goed, de mensen behulpzaam en ze hebben een leuk café. Het is echt een hostel, de muren zijn beklad en ook wij doen daar aan mee. Het is erg heet in Xi'an dus doen we 's middags rustig aan. Eind van de middag verkennen we de omgeving wat en beklimmen we de Bell en Drum Towers, voor een leuk uitzicht. Ze zijn beide in de 14^e eeuw gebouwd

en vroeger werd de Bell gebruikt voor het inluiden van de ochtend en de Drum om het invallen van de avond aan te geven. Achter ons hostel ligt de moslimwijk, leuk om even door heen te lopen. Grappig want normaal gesproken heb je in iedere grote stad wel een China Town. Jael wordt regelmatig nagekeken, sommige mannen verrekken hun nek bijna! S'avonds regelen we treinkaartjes via het hostel en mailen we een hostel, we willen maandag richting Chengdu. 's Avonds willen we naar een tempel restaurant, maar die lijkt dicht en dus belanden we in een Hot-Pot restaurant ergens boven. Het eten is niet te vergelijken met de Chinees in Nederland. Ze kennen geen nasi J En het eten is vooral veel heter. Rob moet daar wel even aan wennen maar ik vindt het wel lekker.

Dag 20 In the Army now...

Vandaag staat een bezoek aan het Terracotta Leger op het programma. De belangrijkste bezienswaardigheid in X'ian. We gaan met de taxi naar het station om daar de bus te pakken. Deze kost maar liefst 70 cent pp en brengt ons in een uurtje naar het leger. De bus stopt vrijwel overal om mensen op te pikken ( veel en hard toeteren) en eenmaal vol gaat hij vol gas verder. Ook zit er iedere bus, naast de chauffeur, een vrouwtje die iedereen langs gaat om te betalen.. Je ziet sowieso veel ‘'nutteloze'' werkgelegenheid, in de supermarkt staat er b.v. in iedere rij een meisje te staan. Af en toe is het wat benauwend, S' middags sta ik een een supermarktje chips uit te zoeken en staat er links en rechts een meisje naast me die wachten tot ik besloten heb en met me meelopen als ik een stap naar links of rechts doe.. Argh! Aangekomen bij het leger gaan we eerst de introductiefilm bekijken en daarna de 3 hallen. Om een lang verhaal kort te maken: We zijn op de plaats waar in 1974 en 1976 een enorm leger is ontdekt door boeren die een put aan het bouwen waren. Het leger is zo'n 2000 jaar gelden gecreëerd door Qin Chi Huang, China's eerste keizer. Het gaat om 10 duizenden soldaten met wapens en paarden. Deze zijn in ondergronds gebouwde kelders neergezet. Elk stuk schijnt uniek te zijn, en is heel gedetailleerd en ook was elk figuur geverfd. Die verf is er inmiddels af en de wapens zijn leeggeroofd. Veel stukken zijn/waren beschadigd. Er zijn 2 theorieën over dit Terracotta Leger: of Qin was bang voor de geesten die hem zouden opwachten in het leven na de dood of hij dacht, en dat is de meest gangbare theorie, dat hij ook in het leven na de dood zou regeren. En dan heb je natuurlijk een leger nodig J Het verhaal is bijzonder fascinerend en ook de stukken zijn erg mooi als je ze bekijkt, maar we vonden toch wel dat ze het iets leuker hadden kunnen opzetten. Het was heel massaal en je kon ze alleen van een behoorlijke afstand bekijken, zelfs met inzoomen is het dan moeilijk om goede foto's te maken. Na een uur of 3 rondkijken gaan we terug naar X'ian. We treffen een Riksja rijder die niet helemaal wet waar ons hostel is en ons net te ver af zet. GRR. Gelukkig is het nog maar een klein stukje lopen. 's Avonds hebben we afgesproken met 2 Nederlandse jongens (Bas en Steef), die ook een lange reis maken, om wat te drinken. We hebben bij hun hostel afgesproken en heel suf dacht Jael dat ze wel wist waar het was. Kortom, we hebben driekwartier in het hostel ernaast gezeten! Uiteindelijk gezellig wat gegeten en gedronken met zijn vieren en geproost op Rob zijn verjaardag!

Dag 21 Happy Birthday...

Rob is jarig maar helaas werkt het weer niet erg mee. Het regent de heeeele dag en niet zo'n beetje ook. Home Sweet home...We slapen uit en relaxen wat op de kamer. Rob tafelvoetbalt wat in het hostel en we maken vriendjes met het huishondje. S' middags shoppen we wat. S' avonds eten we, voor ons doen, luxe in een dumplings restaurant. Kil ingericht en ongeïnteresseerd personeel (vreetschuur) maar het eten is heerlijk. Dumlings zijn het best te vergelijken met kleine Bao Pao broodjes of gevulde ravioli. Een rustig dagje dus.

Dag 22 Op naar Chengdu

Vandaag is het beter weer, zeg maar gerust heet en dus gaan we de stadsmuren verkennen. Deze muren zijn in 1370 gebouwd en staan om het centrum van Xi'an heen. Ze zijn 12 meter hoog en 18 meter dik. We lopen een stuk over de muur heen en lopen langzaam terug naar ons hostel. Onderweg eten we wat bij een bakkertje en slaan we wat in voor vanavond in de trein. Om 17.30 stappen we op de nachttrein richting Chengdu. Dit is in het westen van China en staat bekend om de Panda's.

Beijing part 2

Dag 17 Shopping

Gister genoten van een heerlijke massage. Vandaag gaan we treintickets regelen. Met Beth gaan we, in de loop van de ochtend, richting het treinstation. Het is bewolkt en smoggy, en erg drukkend weer. We komen in de goede rij terecht en wachten maar. In China is het heel normaal om voor te dringen.1 Chinees krijgt ruzie met een ander omdat die voordringt, maar dat is uitzonderlijk. Heel veel mensen zeggen gewoon niks, maar Beth kon zich niet inhouden en roept ze achter aan de rij moeten aansluiten. Heerlijk! Uiteindelijk kopen we 2 treinkaartjes voor de nacht trein van morgenavond naar X'ian. Veel mensen schrapen hun keel en fluimen er op los. In China wordt het als niet gezond gezien om het binnen te houden. We blijven gewoon lekker op onze slippers lopen ;-) Je ziet in China overal leeuwen voor gebouwen, zoals bij de bank, restaurant of appartementencomplex. Dat brengt geluk. Ook zie je fietsen rijden met enorme pakketen spullen erop. 's Middags relaxen we wat en eten we stokbrood met kaas als lunch. 's Morgens en s' middags warm eten kunnen we nog niet helemaal aan wennen. Aan het eind van de middag gaan we shoppen. Zodra we naar buiten lopen breekt de hemel open en regent het verschrikkelijk hard. Het blijft regenseizoen...Drijfnat stappen we in een taxi. In grote shopping malls shoppen is goed voor je ego, hey pretty lady, your beautiful etc Alles om je binnen te lokken! We eten nog wat met zijn vieren, lopen wat rond en kijken 's avonds een film.

Dag 18 De oude stad Xian

Vanavond nemen we de nachttrein, dus we hebben nog de hele dag in Beijing. Aan het eind van de ochtend willen we naar het Science museum, maar die blijkt helaas Under Construction. In plaats daarvan gaan we nog een keertje shoppen. Rob heeft het afdingen al aardig te pakken. Ik koop All Stars 11 euro, want ik heb geen gympen bij me, Rob een horloge van 9 euro en een t-Shirt. Hierna gaan we naar het Art District. Beth heeft het idee dat we afgezet worden door de Taxichauffeur. Sommige hebben een trucje om de meter sneller te laten gaan, maar ja bewijs het maar, zeker als je alleen Engels spreekt. Het Art District is erg leuk. Veel galeries en cafeetjes. We eten wat en gaan naar een fototentoonstelling. Hier kan je je wel even vermaken! Ook nu barst het los en krijgen we een enorme bui over ons heen. Tegen een uur of 8 nemen we afscheid van onze Amerikaanse vrienden en Beijing en pakken we de taxi naar het treinstation. Alles gaat voorspoedig en rond 21.30 rijden we weg. Het is een luxe trein, met Ac en dekbedden. Rob wil zijn Chinees oefenen maar toevallig zitten we met 2 chinezen in de coupe, die afzonderlijk van elkaar in Engeland wonen/studeren en dus goed Engels praten! Op naar X'ian!

JD and Beth, thanks a lot for your hospitality! We had a great time. And how was the Nee Oh Row? See you in Holland

Eindelijk in Beijing.......

Dag 11 Op weg naar Beijing

Het is weer vroeg dag vandaag, 06.00, maar voor een goed doel: we pakken vandaag de trein naar Beijing. De trein vertrekt om 08.05 vanaf het treinstation van Ulan Bataar. Dit keer hebben we wel een vierde reisgenoot in onze coupe, een Italiaan van 55 jaar. Hij is alleen op wereldreis. Het is een bijzondere man, wel heel aardig. Hij deelt ook al zijn etenswaren met ons. Rob noemde hij consequent Clement. De tocht vandaag gaat dwars door de Gobi woestijn. Een mooie tocht. Af en toe zie je wilde paarden en kamelen. We merken wel dat we het lange treinen een beetje zat zijn. Aan het begin van de avond komen we bij de grens waar we opnieuw alle formaliteiten ondergaan. Wel vreemd want wij moeten een customs formuliertje invullen maar die wordt nooit opgehaald? Bij anderen wordt de temperatuur afgenomen, waar dan weer geen hout van klopt (33/34 graden). De rails van de treinstellen is in China kleiner en dus moet dat omgezet worden. Het onderstel van de trein werd helemaal omgezet, terwijl wij er in zaten. Heel bijzonder en niet erg efficiënt. Na een paar wodkaatjes met onze Italiaanse vriend is het tijd om te gaan slapen. Rob en onze vriend hadden na deze versnaperingen allerlei wilde plannen, zoals Vespa's importeren en op vakantie naar Italië. Uiteindelijk nooit adressen uitgewisseld...

Dag 12 Nihou...(Hallo)

We zijn in China! En het is bewolkt en regent...Wel lekker omdat het dus niet zo warm is. Kunnen we rustig aan wennen. Maar wel jammer want we hebben vanuit de trein de muur niet gezien. Na een reis van ongeveer 30 uur komen we een uurtje of 14.00 aan in Beijing en worden we opgehaald door onze gids. We hebben een heel mooi hotel. Onze gids, wiens engelse naam Justin is, probeert ons allerlei andere excursies te verkopen, maar daar hebben we niet zo'n behoefte aan. We gaan vanmiddag even lekken lopen. We komen al snel in de Hutongs terecht, de oude Chinese woonwijken. Daar schijnen er nog maar 2% van over te zijn! Leuk om rond te lopen. 's Avonds gaan we, met een Jarno en Evelien naar de Bar Street, ( NLders die we in de trein zijn tegengekomen) waar heel veel restaurantjes en barretjes zijn. We eten lekker en zitten nog even op een terras. Rob, Yaniv en Jarno voetballen nog even met wat locals. Zij hebben een heel bijzonder voetballetje. Een voetbal van veren.

Dag 13 Sightseeing

Vandaag treden we om 08.30 aan om een dagje te gaan sightseeing in Beijing. Eerst gaan we naar de Lama tempel, van het Tibetaanse Lama boeddhisme. Heel veel Chinezen die daar aan het bidden zijn voor geluk met heel veel wierook, terwijl ze niet eens boeddhist zijn. Een mooie tempel. Daarna zijn we naar de tempel van de hemelse vrede gegaan. Het leuke hierbij was dat er heel locale mensen, vooral 65 plus, waren, die aan het dansen waren of tai-chi-en. Een stadspark dat ook geld als ontmoetingsplaatsplaats. Daarna zijn we 's middags naar het Tian'anmen, plein van de hemelse vrede, geweest. Bij iedereen wel bekend waarschijnlijk door de beelden van een jaar of 20 geleden van een student die door een tank wordt overreden. Wel indrukwekkend om daar te zijn. Hier zijn ook diverse regeringsgebouwen en het mausoleum van Mao. in de jaren '60 was hij China's communistische regeringsleider, hij veroorzaakte onder andere de Culturele Revolutie. Je kan Mao alleen in de ochtend bezoeken, dus we hebben de Great Leader, zoals onze gids hem noemt, nog niet bekeken. Het plein is het grootste ter wereld, er kunnen tot 1 miljoen mensen op! Als laatst zijn we in de verboden stad geweest. Erg mooi en vooral groot. Veel pracht en praal. Maar eigenlijk hadden we niet erg veel fut meer, de temperatuur was inmiddels opgelopen tot 35-40 graden en daar moesten we wel even aan wennen. Het is opvallend hoeveel Chinezen overal rondlopen. Ja duh, zul je zeggen, je bent in China! Maar je ziet, ook als je aan het sightseeing-en bent overal veel Chinezen en relatief weinig toeristen. S' avonds gingen we samen wat eten en dan zie je bijna geen toeristen. Heel veel wordt groepsgewijs gedaan. Ook in de bar street gister was 90% chinees. Ook wordt er i.d.d. bijna nergens engels gesproken, sterker nog als je ergens heen wilt moet je het in je hotel in het Chinees op alten schrijven anders begrijp de gemiddelde Chinees je echt niet. Daarom namen we s' avond ons point-it boekje en menulijst mij naar een local tentje. En dan nog krijg ik boontjes met stukjes spek erdoor heen. Wel erg leuk om tussen de chinezen te zitten en een bezienswaardigheid te zijn voor het personeel! We doen nog een paar boodschapjes (bruin brood!) en een drankje in de lobbybar voor we gaan slapen. Morgen weer vroeg dag.

Dag 14 All in All it's just another brick in the wall...

Het symbool voor China is toch wel de Grote Muur. En die hebben wij beklommen vandaag. Om een uurtje of 7 werden we opgehaald met een mini busje. Om bij een minder toeristisch deel van de Muur te komen moet je een ritje maken van, schrik niet, 3 uur. In Nederland zijn we dan in Maastricht! Minder toeristisch betekent minder druk maar ook minder gerestaureerd en dus wat authentieker. Een uurtje of half 11 komen we aan in Jinshanling en begint de tocht van 10,5 km naar Simatai! We hebben mazzel want het weer is bewolkt en dat scheelt aanzienlijk in de temperatuur, al is het erg drukkend. De wandeling is prachtig, de bewolktheid geeft de omgeving iets mystieks, maar erg pittig! Het is dalen en dan weer stijgen. Ongelofelijk om te bedenken dat de muur oorspronkelijk 8000km lang was! We nemen dan, met behulp van 2 locale vrouwen, ook op een gegeven moment de short-cut. Die gaat door het dal beneden bij de muur en is niet korter maar minder zwaar. Eerst komen we en slang tegen. Ook vanaf hier is het uitzicht erg mooi en groen. Aan het eind van de trip kopen we, zoals afgesproken 2 souvenirtjes van de vrouwen. Het onderhandelen begint maar als we een prijs hebben is Rob zo naïef om het geld al te geven zonder dat hij de souvenirtjes heeft. Nu doen ze net alsof de afgesproken prijs voor het lopen was. Sluw! Gelukkig zie ik nog 2 andere souvenirs op de grond liggen die ik vervolgens ruil tegen de onze. Rob gaat een hele discussie aan met de lieftalige dames maar ik heb er inmiddels genoeg van en loop al vast door. Lang leve Jelleke. We lopen de muur weer op voor het laatste deel van de tocht. In Simatai komen we aan en worden we teruggebracht naar Beijing. Een lange dag!

Dag 15 Bye Bye

Vandaag vertrekt Yaniv en gaan wij saampjes verder. Eerst gingen Rob en Yaniv nog op Pad om de foto's op dvd te laten zetten. Geen makkelijke opgave. Dvd's hadden ze niet maar wel cd's. Lastig als er meer dan 3 gig op 1 cd moet! Ook hier verliep de communicatie moeizaam, maar Rob had een lumineus idee: Google translater. Hij startte een computer op en zo ging het communiceren een stuk makkelijker. Yaniv hebben we op het vliegveld uitgezwaaid en zijn samen verder gegaan. In China zijn de taxi' goed betaalbaar dus die nemen we regelmatig. Vandaag gaan we Couchsurfen. In Mongolië hebben we, bij de Ger tenten, 2 Amerikanen die spontaan hun huis aanboden als slaapplek. Ontzettend aardig en daar maken we dus nu gebruik van. Ze wonen in Beijing in een enorm (mooi) appartement. We hebben onze eigen slaap en badkamer en we kunnen gebruik maken van hun wasmachine! Als goed Nederlands gebruik nemen we bloemen (en wijn mee) J.D. en Beth wonen in Beijing en gaan hier in september naar school. Ze spreken ook een redelijk woordje Chinees, wat erg knap is want het is een heel moeilijke taal. Het is in het Chinees erg belangrijk hoe je de woorden uitspreekt (toonhoogtes en klemtoon). Ook heb je voor dezelfde woorden en/of tekens veel verschillende betekenissen. Vandaag doen we het verder lekker rustig aan. 'S Avonds eten we Hot Pot in een fancy Chinees restaurant. Hot Pot is vergelijkbaar met Fondue. In het restaurant kon je behalve je eigen vis, ook je eigen schildpad kiezen, hebben wij natuurlijk geen gebruik van gemaakt. Hierna zijn we nog even het park ingegaan, waar nog veel bedrijvigheid gaande was. Veel mensen die aan het sporten, dansen of zingen zijn. Ook waren er veel licht-vliegers (led-lampjes aan de vlieger vastgemaakt), geinig om te zien.

Dag 16 Sporty

Vandaag staat het Olympische dorp op het programma. Eerst zijn we, met Beth en J.D., naar het zwembad geweest (the Cube) Momenteel wordt daar een opera gehouden. Daar wilde een Chinees meisje op de foto met Rob, dat schijnt wel vaker te gebeuren. Erg grappig gezicht. Vervolgens zijn we naar het Olympische stadion geweest. Tenslotte zijn we langs het Olympisch dorp geweest. Overal was het erg druk met Chinezen maar dat komt waarschijnlijk omdat de kindervakanties begonnen zijn. Vervolgens hebben we ergens lekker Thais gegeten. Wat verder opvalt in China is dat ze geen luiers kennen, alle kinderen hebben van achter een scheur in hun broek, lekker makkelijk! De mannen hebben vaak hun T-shirt tot boven hun navel waardoor er een enorme bierbuik zichtbaar is, schijnbaar omdat het hier zo warm is, niet omdat het hip is. Voor vanmiddag is het de bedoeling om een Chinese massage te nemen. Wat hier hip is om een massage te nemen bij een blind iemand. We willen waarschijnlijk donderdag richting Xian te gaan. Daar gaan we morgen treinkaartjes voor regelen. Misschien gaan we vanavond naar het park om wellicht wat te voetballen of iets dergelijks.

We hadden het idee om wat geld te besparen nu we een 'gratis'onderkomen hebben. Helaas gaat deze gedachten niet op, maar ach we hebben het naar ons zin.

TransMongolie Express

Lieve allemaal. Afgelopen weekhebben we in de trein en op het platteland van Mongolie vertoefd. Aangezien je daar nog geen wifi hebt

hebben jullie even niks van ons gehoord. Hier onzeavonturen van de afgelopen tijd...

Dag 3 Let's go training....

Vandaag hebben we de laatste dingetjes bekeken in Moskou. Het was zeer wisselvallig weer, het ene moment een lekker zonnetje en vervolgens een regenbuitje. Eerst zijn we naar het mausoleum van Lenin gegaan. Eerst een half uurtje in de rij, vervolgens al je spullen afgeven (want je mag geen foto's maken) bij een kantoortje en dan, in stilte (valt niet mee voor dempertje Jael, een politie man keek me boos aan omdat ik nogal hard aan het converseren was), langs het gebalsemde lichaam van Lenin. Hij lag er goed bij

Al zijn er geruchten dat het niet eens echt Lenin is... Al met al moet je het toch wel gezien hebben als je in Moskou bent geweest. Hierna hebben we in het park bij het Kremlin een broodje gegeten. Ze hebben hier lekkere gevulde bladerdeeg broodjes. Tenslotte hebben we het Kremlin bezocht. Dit is een groot terrein met o.a. een park, kathedralen, torens kerk en voormalig regeringsgebouw natuurlijk. Veel pracht en praal. En ook hier veel politie op de weg. Wanneer je niet de zebrapaden gebruikte, floot een politieman hard op zijn fluitje om je daar op te wijzen... Vervolgens zijn we, na een eenvoudig hapje eten, met de metro terug gegaan naar het hotel. Net wanneer je dat systeem een beetje door hebt, gaan we weer. Het is duidelijk je kan je in Moskou langer vermaken dan 2 dagen. Na een paar boodschappen, worden we bijtijds opgehaald voor de taxirit naar het station. Het is onze vriend, die ons ook van het vliegveld haalde. We kwamen veel te vroeg aan op het station, waar we nu een kleine 2 uur moesten wachten tot we weg gingen. Een vervelend voorval: bij het inruimen in de trein mist Yaniv zijn (gelukkig oude) camera. Waarschijnlijk gepikt op het station. Het is duidelijk: goed op je spullen letten en alles op je lichaam dragen. Balen! We hebben een coupe voor 4 personen, maar de trein is niet vol, dus we bevolken hem voorlopig met zijn drieën. Erg fijn, want het zijn erg kleine coupeetjes (ongeveer 2 bij 2)! Even wennen aan het idee van 4,5 dag treinen. Deze trein zit vooral vol met Mongolen (ook toeristen), waarvan er veel spullen (kleding) smokkelen over de grens. Hele vrachten paspoppen zijn opgeborgen en hangen uit het raam tijdens de stops op de stationnetjes. Hele vrachten spullen gaan naar binnen. 1 vrouwtje komt boven in onze coupe checken of er nog handel ligt...Helaas weg! Ze hebben dus een sleutel...We spreken wel af dat er altijd 1 persoon in de coupe blijft, want de deur is van binnen met 2 sloten af te luiten, maar ook vanaf buiten makkelijk te openen als je wilt. Regelmatig komen er ook Mongolen even snel de deur opendoen, even checken of er iemand is lijkt het wel. Aan het eind van de coupe is er een zogenaamde Samovar. Een grote ketel waar je heet water voor thee enzo kan halen. Om half 10 vertrekken we! Het is 6304 km. Naar Ulan Bataar, waar we een tussenstop zullen maken!

Dag 5 Wat een Mongolen...

Na een nacht goed slapen is het even wennen dat dit ons onderkomen zal zijn voor de komende dagen. De Trans- Siberië express is eind 19^e eeuw gebouwd en gaat van Moskou naar Vladivostok in Rusland. Wij doen echter de Trans- Mongolië express, deze splitst zich af bij Oelan Oede en gaat via Irkoetsk en Ulan Bataar (Mongolië) richting Peking.. Dit is in totaal 7850 km. We hebben dus een hele reis voor de boeg. We hebben voor nu trein no. 6 met als eindpunt Ulan Bataar We hebben zelf wat eten en drinken mee, dus we kunnen ontbijten. Het landschap is de eerste dagen nogal saai, vooral heel veel bomen. Om de 4 uur wordt er op een stationnetje gestopt. Daar is het vaak een drukte van belang. Veel mensen die, uiteraard, iets proberen te verkopen. Vooral etenswaren, maar ook souvenirs. Wij kopen 2 kaasbroodjes, die niet onaardig smaken. Verder is het veel lezen, tukken, muziek luisteren, kletsen, puzzelen enzo. Als we naar buiten kijken zien we nog veel bossen. Af en toe zie je wat mensen lopen. Je ziet een enorm contrast tussen de 'rijke'mensen in Moskou en deze platteland mensen. Overigens blijven de naaldhakken ons volgen, ook op het platteland

. Je ziet op de stationnetjes enorm lange en roestige treinstellen. Vanavond zijn we in west-Siberië aangekomen en verlaten we ook Europa: we zijn in Azië! Er is in Siberië veel industrie en dan vooral aardgas, steenkool, olie, graan, rendierteelt, jacht en hout. Je ziet verschrikkelijk veel groenvlaktes, maar nergens vee. Het noorden van Siberië in vrijwel onbewoonbaar. We zijn vanavond langs Vjatka gekomen, wat door de vele fabrieken en (hout) industrieën de meest vervuilde lucht van Siberië en Rusland heeft. Een twijfelachtige eer...Ook zijn we op het station van Jekaterinaburg gestopt. Deze stad is vooral bekend doordat de moorden op de laatste tsarenfamilie hier gepleegd zijn. Ook heeft Boris Jeltsin hier gestudeerd, gewerkt en gewoond. Vanavond een hapje gegeten in de restauratietrein, verder niet veel.

Dag 5 Verder treinen

Vandaag tjoeken we richting Novosibirsk. Rond half 12 kwamen we aan in Omsk, waar we even stopte. Wat hier opviel was dat er overal op het station politie stond en dus nergens mensen die iets proberen te verkopen. Jammer! Bij een regulier tentje 2 broodjes gekocht. De mongolen drijven op ieder station handel d.w.z. kleding verkopen, het lijkt dus eerder handelswaar te zijn dan smokkelwaar. Je merkt dat het landschap iets veranderd, er komen meer open velden i.p.v. alleen maar bossen. Er zijn 2 wc.'s per wagon, een voor de mannen en 1 voor de vrouwen. Ze worden redelijk schoongehouden door de provodniks. Dit zijn 2 dametjes die verantwoordelijk zijn voor de coupe. Vanavond kwamen we aan in Novosibirsk. Dit is, met 1,5 miljoen inwoners, de grootste stad van Siberië. Vanaf voorbij Novosibirsk, in Tomsk rijden we oost- Siberië in. Vanavond ging Yaniv socialisen met mede treinreizigers. Wij hebben de avond triktrak-end doorgebracht. Helaas verloren met 7-2. Kan nog steeds niet zo goed tegen mijn verlies

Vanavond schijnt er ook een opstootje geweest te zijn, waarbij een Mongool een Engels meisje geslagen heeft. Er schijnt zelfs politie (die aan boord is) bij te zijn geweest. Wij hebben er niet veel van meegekregen. In de trein leven we op Moskou tijd (zo'n 2 uur later dan in Nederland) maar intussen passeren we wel diverse tijdzones. Momenteel is het eigenlijk zo'n 3 uur later. Dus als wij gaan slapen, meestal rond 01.00 uur, dan wordt het vaak al licht buiten. Wel verwarrend voor je bio-ritme.

Dag 6 En nog meer treinen...

Vandaag op weg naar Irkoetsk, waar we vannacht zullen aankomen. Deze stad is bekend om het Baikal meer dat er bij ligt. Dit is het grootste, koudste en diepste meer van de wereld (35.000 km2). Ter vergelijking: Nederland is ongeveer 42.000 km2 (volgens Yaniv). Na een stop, waar we lekker brood met komkommer en tomaat hebben gekocht ,tjoeken we door. Veel Mongolen zijn al van boord gegaan, w.s. omdat we morgenmiddag de grens zullen naderen. Wel lekker rustig...Het treinen is de ultieme onthaasting en we beginnen er een beetje aan te wennen.

Van het Baikal meer hebben we helaas niet veel meegekregen, omdat we lagen te slapen. Misschien moeten we toch maar overstappen op local-time. Maar op alle stationnetjes wordt Moskou tijd aangehouden. Het wordt een beetje verwarrend voor ons ritme... S' avonds eten we nog even in de restauratie. En al deze tijd hebben we bereik met onze telefoon, toch een gek idee zo ver weg. Maar ook leuk, want vandaag krijgen we een sms van Wijnand en Natasja dat Sanne is geboren. HOERA!

Dag 7 Look at me!

Vandaag zullen we, na een krappe week, Rusland verlaten en Mongolië enteren Dit gaat echter niet zonder slag of stoot. Rond 13.00 Moskou tijd komen bij Naushi, een Russische grensplaats aan. Eerst komt er een Russin binnen, die onze paspoorten checkt. Vervolgens komt er een strenge Rus binnen, die onze paspoorten, visa en declaratieformulieren checkte. Rob was verzonken in zijn boekje, toen de Rus hem streng toesprak: LOOK AT ME! En vervolgens keek hij aandachtig of de foto klopte (na 5 dagen treinen ook niet helemaal meer...) Hierna nam hij de paspoorten mee en begint het lange wachten. Eerst gelukkig nog buiten, even de benen strekken en foto's maken (dat mag dan weer wel). Rob heeft sigaretten geruild voor een aantal foto's met een oude zwerver. Ondertussen worden de coupes onderzocht (ook met drugshonden). Uiteindelijk vertrekken we en doen we alles aan de Mongoolse grens nog eens dunnetjes over. Hier loopt de helft van de douane met een mondkapje en moet je een gezondheidsverklaring voor de Q koorts in vullen. Al met al neemt alles zo'n 7 uur in beslag. Na de controles gaan we over op localt me en is het ineens 5 uur later. Snel nog even slapen.

Dag 8 Rust

Als we wakker worden zijn we in Mongolië! Vorige week maandag waren we nog thuis en nu zijn we gewoon in Mongolië! We komen rond 8 uur aan en worden opgehaald op het treinstation door Nada, een vriendelijke Mongoolse man. Eerst zien we nog een moeder die een kind gewoon laten poepen midden op het perron! (een soort gele mosterd) De komende 2 nachten zullen bij een Nederlands- Mongoolse familie in Terelj National Park overnachten. We slapen in een gertent. En wat een toeval Bert, die getrouwd is met een Mongoolse, heeft 2 Landcruisers en is in Nederland bekend met onderdelen halen bij Aad Rensen (bekende van Rob). Wederom een kleine wereld...Het heeft de laatste tijd verschrikkelijk veel geregend in dit deel (niet normaal voor deze tijd van het jaar), we moeten dan ook op verschillende plekken met de Landcruiser door meters (rivier) water. De omgeving hier is adembenemend mooi! En wat een rust! Op ons verblijf hebben ze ongeveer 10 honden, waarvan er 3 meerennen als Rob en ik een bergwandeling omhoog maken. Ik word bij aankomst door eentje gelikt op mijn been, maar Bert verzekert me dat ik me geen zorgen hoef te maken over Rabiës. Dat geloof ik dan maar. Verder vermaken we ons met lekker relaxen en eten weer normaal, wat zeg ik: lekker eten! En het is volpension dus ideaal. We ontmoeten een Amerikaans stel. Deze wonen in Beijing en bieden ons spontaan een slaapplek aan, wie weet gaan we daar nog gebruik van maken. Ook ontmoeten we een Italiaanse jongen, die in Mongolië 2 paarden had gekocht en daarmee zelfstandig het land mee door was gereisd. Hoezo avontuurlijk! Er is hier geen elektriciteit, dus s' avonds is alles echt pikkedonker en moet je het doen met een kaarsje of een vuurtje stoken in je tent.

Dag 9 Paardje rijden door het waanzinnig mooie Mongolië

Vanmorgen staat 3 uur paardrijden op het programma. Ik heb ooit in een ver verleden in de Ardennen paardgereden, maar Yaniv en Rob helemaal nog nooit. Rob blijkt een natuur talent! De tocht is echt prachtig, dwars door het park en een heuvel op zodat we kunnen genieten van een waanzinnig wijds uitzicht over Terelj. De paarden zijn prima te handelen, ze zijn natuurlijk ook wel toeristen gewend. 3 uur is wel lang, zeker als je zoals ik niet de goede bh aan heb, AU! Rob houdt een blaar op zijn kont over aan het tochtje! 's Avond eten we met een hele groep, er zijn natuurlijk meerdere Nederlanders. Erg gezellig. We gaan nog veel mensen ontmoeten.

Dag 10 Rollercoster ride

Spierpijn na ons paard rij avontuur van gister. Helemaal stijf. Vandaag vertrekken we naar de hoofdstad, Ulan Batar. Daar blijven we 1 nachtje voordat we morgen weer op de trein stappen richting China. Eerst moeten we drie kwartier met paard en wagen, door sterk stromende riviertjes, om bij de weg te komen (we kiepen echt bijna, met bagage en al de rivier in) en vervolgens een uurtje of 2 met de auto. Ulan Batar is een erg drukke stad. Het is de hoofdstad van Mongolië en de koudste stad ter wereld met in de zomer mogelijke tempraturen van tegen de 40 graden en in de winter van -49 graden. Het verkeer gaat kris kras door elkaar en niemand heeft ooit gehoord van voorrang verlenen. Dit ritje verloopt met een kilometertje of 80. We hebben inmiddels een week niet gedoucht dus kijken we erg uit naar een lekkere douche! Ook zijn we eigenlijk wel erg moe. We hebben zoveel indrukken opgedaan afgelopen anderhalve week. We doen verder dan ook niet veel vanmiddag, rondje lopen, boodschappies, internetten eten en lekker vroeg naar bed.

Op naar Peking!

Eerste 2 dagen Moskou............YES WE CAN

We hebben vrijdag genoten van ‘'ons feesje' Bedankt!

Dag 1, AFSCHEID EN WEG...

Om 05:30 werden we richting Schiphol gebracht. Daar aangekomen werden we verrast door onze lieve familie en vrienden. De hele bubs zwaaide ons uit. Het is raar om een afscheid te nemen voor een periode van 4+ maanden. Helemaal leuk dat iedereen aanwezig was. Dat maakt indruk hoor

. We zijn in het vliegtuig gestapt en direct naar Wenen gevlogen, uurtje gewacht en daarna richting Moskou. Alles verliep gelukkig zeer soepel. We werden uurtje of 4 opgehaald op het vliegveld van Moskou door een goedgekapte rus (stekels natuurlijk, een soort van mode hier) hij had een bord waar onze naam op stond. J. Hij reed echt als een gek door het verkeer in zijn vette ford transit. Het viel ons op hoe grijs de omgeving is, deze grijze massa wordt afgewisseld door reclame borden die in het Russisch McDonald's Ikea mediamarkt enz. moeten weergeven. Je ziet veel bedrijvigheid langs de weg, veel mensen in de hoop dat ze een lift krijgen in de richting van de grote stad bv. We moesten wel lachen om een kerel in een lada (natruurlijk) die op de kruising schijnbaar pech had. Als debielen ging het overige verkeer ging langs deze held. De man zelf was drukdoende met zijn telefoon en lette nergens op. Wij zagen veel fabrieksschoorstenen vol in de rook langs de weg. Lang leve het broeikaseffect. Aangekomen in ons hotel (wat prima is) hebben we gewandeld en daarna wat gegeten. De mensen spreken zeer weinig Engels en komen schuw over. Het is moeilijk om contact te maken. Jael had een lekker soepje, ze zijn natuurlijk niet echt ingesteld op vegetariërs! en ik een soort van kroket met kip erin. Typisch Russisch natuurlijk.

Dag 2 YES WE CAN!

Na een heerlijke nacht goed te hebben geslapen was het vandaag tijd voor een dagje sightseeing. We begonnen met de belangrijkste uitdaging: metro kaartjes kopen! De mensen zijn echt behulpzaam hebben we gemerkt, maar spreken gewoon (bijna) geen engels. Mijn gebarenkennis komt dus goed van pas

! Rob had in de metro wel zijn eerste praatje met een local J In het centrum van Moskou aangekomen zijn we richting het rode plein gegaan. Daar kwamen we tot de ontdekking dat we ons reis boekje over Moskou vergeten waren, lekker bijdehand! Dus alles lekker op de bonnefooi maar doen. Allereerst merkten we dat er een enorme hoeveelheid politie op de been was en dat er heel veel afgesloten was, wat bleek: Obama is in town! Rob heeft hem subliem op de plaat gekregen (zie de foto's). Hierna zijn we op het rode plein verder gegaan. Het rode plein, wat helemaal niet rood is maar de gebouwen er om heen, is vooral bekend om de basilius kathedraal. Die doet qua uiterlijk wat Efteling achtig aan, maar wel erg de moeite waard, van binnen en buiten. Verder hebben we een beetje gewinkeld en vooral lekker mensen gekeken! Niks leuker dan dat toch? Tijdens het lopen kwamen we een stel tegen, waarvan de mannelijke helft in leiden had gewoond. Wat bleek, hij was bekend in leiderdorp en een vroegere vriend van de zoon vanRob zijn ex-compagnon (Edwin). Wat is de wereld dan klein! Wat valt ons op? Veel vrouwen zien er erg verzorgd uit en dragen mega grote stilleto hakken, soms wel 10 cm. Lekker als je daar tussen loopt op je bergschoenen En het contrast tussen rijk en arm is ook enorm, veel dure auto's vs lada, armani vrouwen vs bedelende oudjes, mensen kijken vaak chagrijnig en maken weinig contact met je (ook non-verbaal) maar wel vaak behulpzaam indien nodig. Op de terugweg waren we, toen we uit de metro kwamen, even verdwaald. Er kwam een allerliefst oud dametje naar ons toe, die ons precies ging uitleggen waar we moesten zijn, alleen wel in het Russisch! Aangezien mijn Russisch niet verder gaat dan spaziba (bedankt), begrepen we er natuurlijk niks van!

Lieve mensen, bedankt voor alle berichtjes! Erg leuk om te lezen