Lieve allemaal. Afgelopen weekhebben we in de trein en op het platteland van Mongolie vertoefd. Aangezien je daar nog geen wifi hebt

hebben jullie even niks van ons gehoord. Hier onzeavonturen van de afgelopen tijd...

Dag 3 Let's go training....

Vandaag hebben we de laatste dingetjes bekeken in Moskou. Het was zeer wisselvallig weer, het ene moment een lekker zonnetje en vervolgens een regenbuitje. Eerst zijn we naar het mausoleum van Lenin gegaan. Eerst een half uurtje in de rij, vervolgens al je spullen afgeven (want je mag geen foto's maken) bij een kantoortje en dan, in stilte (valt niet mee voor dempertje Jael, een politie man keek me boos aan omdat ik nogal hard aan het converseren was), langs het gebalsemde lichaam van Lenin. Hij lag er goed bij

Al zijn er geruchten dat het niet eens echt Lenin is... Al met al moet je het toch wel gezien hebben als je in Moskou bent geweest. Hierna hebben we in het park bij het Kremlin een broodje gegeten. Ze hebben hier lekkere gevulde bladerdeeg broodjes. Tenslotte hebben we het Kremlin bezocht. Dit is een groot terrein met o.a. een park, kathedralen, torens kerk en voormalig regeringsgebouw natuurlijk. Veel pracht en praal. En ook hier veel politie op de weg. Wanneer je niet de zebrapaden gebruikte, floot een politieman hard op zijn fluitje om je daar op te wijzen... Vervolgens zijn we, na een eenvoudig hapje eten, met de metro terug gegaan naar het hotel. Net wanneer je dat systeem een beetje door hebt, gaan we weer. Het is duidelijk je kan je in Moskou langer vermaken dan 2 dagen. Na een paar boodschappen, worden we bijtijds opgehaald voor de taxirit naar het station. Het is onze vriend, die ons ook van het vliegveld haalde. We kwamen veel te vroeg aan op het station, waar we nu een kleine 2 uur moesten wachten tot we weg gingen. Een vervelend voorval: bij het inruimen in de trein mist Yaniv zijn (gelukkig oude) camera. Waarschijnlijk gepikt op het station. Het is duidelijk: goed op je spullen letten en alles op je lichaam dragen. Balen! We hebben een coupe voor 4 personen, maar de trein is niet vol, dus we bevolken hem voorlopig met zijn drieën. Erg fijn, want het zijn erg kleine coupeetjes (ongeveer 2 bij 2)! Even wennen aan het idee van 4,5 dag treinen. Deze trein zit vooral vol met Mongolen (ook toeristen), waarvan er veel spullen (kleding) smokkelen over de grens. Hele vrachten paspoppen zijn opgeborgen en hangen uit het raam tijdens de stops op de stationnetjes. Hele vrachten spullen gaan naar binnen. 1 vrouwtje komt boven in onze coupe checken of er nog handel ligt...Helaas weg! Ze hebben dus een sleutel...We spreken wel af dat er altijd 1 persoon in de coupe blijft, want de deur is van binnen met 2 sloten af te luiten, maar ook vanaf buiten makkelijk te openen als je wilt. Regelmatig komen er ook Mongolen even snel de deur opendoen, even checken of er iemand is lijkt het wel. Aan het eind van de coupe is er een zogenaamde Samovar. Een grote ketel waar je heet water voor thee enzo kan halen. Om half 10 vertrekken we! Het is 6304 km. Naar Ulan Bataar, waar we een tussenstop zullen maken!

Dag 5 Wat een Mongolen...

Na een nacht goed slapen is het even wennen dat dit ons onderkomen zal zijn voor de komende dagen. De Trans- Siberië express is eind 19^e eeuw gebouwd en gaat van Moskou naar Vladivostok in Rusland. Wij doen echter de Trans- Mongolië express, deze splitst zich af bij Oelan Oede en gaat via Irkoetsk en Ulan Bataar (Mongolië) richting Peking.. Dit is in totaal 7850 km. We hebben dus een hele reis voor de boeg. We hebben voor nu trein no. 6 met als eindpunt Ulan Bataar We hebben zelf wat eten en drinken mee, dus we kunnen ontbijten. Het landschap is de eerste dagen nogal saai, vooral heel veel bomen. Om de 4 uur wordt er op een stationnetje gestopt. Daar is het vaak een drukte van belang. Veel mensen die, uiteraard, iets proberen te verkopen. Vooral etenswaren, maar ook souvenirs. Wij kopen 2 kaasbroodjes, die niet onaardig smaken. Verder is het veel lezen, tukken, muziek luisteren, kletsen, puzzelen enzo. Als we naar buiten kijken zien we nog veel bossen. Af en toe zie je wat mensen lopen. Je ziet een enorm contrast tussen de 'rijke'mensen in Moskou en deze platteland mensen. Overigens blijven de naaldhakken ons volgen, ook op het platteland

. Je ziet op de stationnetjes enorm lange en roestige treinstellen. Vanavond zijn we in west-Siberië aangekomen en verlaten we ook Europa: we zijn in Azië! Er is in Siberië veel industrie en dan vooral aardgas, steenkool, olie, graan, rendierteelt, jacht en hout. Je ziet verschrikkelijk veel groenvlaktes, maar nergens vee. Het noorden van Siberië in vrijwel onbewoonbaar. We zijn vanavond langs Vjatka gekomen, wat door de vele fabrieken en (hout) industrieën de meest vervuilde lucht van Siberië en Rusland heeft. Een twijfelachtige eer...Ook zijn we op het station van Jekaterinaburg gestopt. Deze stad is vooral bekend doordat de moorden op de laatste tsarenfamilie hier gepleegd zijn. Ook heeft Boris Jeltsin hier gestudeerd, gewerkt en gewoond. Vanavond een hapje gegeten in de restauratietrein, verder niet veel.

Dag 5 Verder treinen

Vandaag tjoeken we richting Novosibirsk. Rond half 12 kwamen we aan in Omsk, waar we even stopte. Wat hier opviel was dat er overal op het station politie stond en dus nergens mensen die iets proberen te verkopen. Jammer! Bij een regulier tentje 2 broodjes gekocht. De mongolen drijven op ieder station handel d.w.z. kleding verkopen, het lijkt dus eerder handelswaar te zijn dan smokkelwaar. Je merkt dat het landschap iets veranderd, er komen meer open velden i.p.v. alleen maar bossen. Er zijn 2 wc.'s per wagon, een voor de mannen en 1 voor de vrouwen. Ze worden redelijk schoongehouden door de provodniks. Dit zijn 2 dametjes die verantwoordelijk zijn voor de coupe. Vanavond kwamen we aan in Novosibirsk. Dit is, met 1,5 miljoen inwoners, de grootste stad van Siberië. Vanaf voorbij Novosibirsk, in Tomsk rijden we oost- Siberië in. Vanavond ging Yaniv socialisen met mede treinreizigers. Wij hebben de avond triktrak-end doorgebracht. Helaas verloren met 7-2. Kan nog steeds niet zo goed tegen mijn verlies

Vanavond schijnt er ook een opstootje geweest te zijn, waarbij een Mongool een Engels meisje geslagen heeft. Er schijnt zelfs politie (die aan boord is) bij te zijn geweest. Wij hebben er niet veel van meegekregen. In de trein leven we op Moskou tijd (zo'n 2 uur later dan in Nederland) maar intussen passeren we wel diverse tijdzones. Momenteel is het eigenlijk zo'n 3 uur later. Dus als wij gaan slapen, meestal rond 01.00 uur, dan wordt het vaak al licht buiten. Wel verwarrend voor je bio-ritme.

Dag 6 En nog meer treinen...

Vandaag op weg naar Irkoetsk, waar we vannacht zullen aankomen. Deze stad is bekend om het Baikal meer dat er bij ligt. Dit is het grootste, koudste en diepste meer van de wereld (35.000 km2). Ter vergelijking: Nederland is ongeveer 42.000 km2 (volgens Yaniv). Na een stop, waar we lekker brood met komkommer en tomaat hebben gekocht ,tjoeken we door. Veel Mongolen zijn al van boord gegaan, w.s. omdat we morgenmiddag de grens zullen naderen. Wel lekker rustig...Het treinen is de ultieme onthaasting en we beginnen er een beetje aan te wennen.

Van het Baikal meer hebben we helaas niet veel meegekregen, omdat we lagen te slapen. Misschien moeten we toch maar overstappen op local-time. Maar op alle stationnetjes wordt Moskou tijd aangehouden. Het wordt een beetje verwarrend voor ons ritme... S' avonds eten we nog even in de restauratie. En al deze tijd hebben we bereik met onze telefoon, toch een gek idee zo ver weg. Maar ook leuk, want vandaag krijgen we een sms van Wijnand en Natasja dat Sanne is geboren. HOERA!

Dag 7 Look at me!

Vandaag zullen we, na een krappe week, Rusland verlaten en Mongolië enteren Dit gaat echter niet zonder slag of stoot. Rond 13.00 Moskou tijd komen bij Naushi, een Russische grensplaats aan. Eerst komt er een Russin binnen, die onze paspoorten checkt. Vervolgens komt er een strenge Rus binnen, die onze paspoorten, visa en declaratieformulieren checkte. Rob was verzonken in zijn boekje, toen de Rus hem streng toesprak: LOOK AT ME! En vervolgens keek hij aandachtig of de foto klopte (na 5 dagen treinen ook niet helemaal meer...) Hierna nam hij de paspoorten mee en begint het lange wachten. Eerst gelukkig nog buiten, even de benen strekken en foto's maken (dat mag dan weer wel). Rob heeft sigaretten geruild voor een aantal foto's met een oude zwerver. Ondertussen worden de coupes onderzocht (ook met drugshonden). Uiteindelijk vertrekken we en doen we alles aan de Mongoolse grens nog eens dunnetjes over. Hier loopt de helft van de douane met een mondkapje en moet je een gezondheidsverklaring voor de Q koorts in vullen. Al met al neemt alles zo'n 7 uur in beslag. Na de controles gaan we over op localt me en is het ineens 5 uur later. Snel nog even slapen.

Dag 8 Rust

Als we wakker worden zijn we in Mongolië! Vorige week maandag waren we nog thuis en nu zijn we gewoon in Mongolië! We komen rond 8 uur aan en worden opgehaald op het treinstation door Nada, een vriendelijke Mongoolse man. Eerst zien we nog een moeder die een kind gewoon laten poepen midden op het perron! (een soort gele mosterd) De komende 2 nachten zullen bij een Nederlands- Mongoolse familie in Terelj National Park overnachten. We slapen in een gertent. En wat een toeval Bert, die getrouwd is met een Mongoolse, heeft 2 Landcruisers en is in Nederland bekend met onderdelen halen bij Aad Rensen (bekende van Rob). Wederom een kleine wereld...Het heeft de laatste tijd verschrikkelijk veel geregend in dit deel (niet normaal voor deze tijd van het jaar), we moeten dan ook op verschillende plekken met de Landcruiser door meters (rivier) water. De omgeving hier is adembenemend mooi! En wat een rust! Op ons verblijf hebben ze ongeveer 10 honden, waarvan er 3 meerennen als Rob en ik een bergwandeling omhoog maken. Ik word bij aankomst door eentje gelikt op mijn been, maar Bert verzekert me dat ik me geen zorgen hoef te maken over Rabiës. Dat geloof ik dan maar. Verder vermaken we ons met lekker relaxen en eten weer normaal, wat zeg ik: lekker eten! En het is volpension dus ideaal. We ontmoeten een Amerikaans stel. Deze wonen in Beijing en bieden ons spontaan een slaapplek aan, wie weet gaan we daar nog gebruik van maken. Ook ontmoeten we een Italiaanse jongen, die in Mongolië 2 paarden had gekocht en daarmee zelfstandig het land mee door was gereisd. Hoezo avontuurlijk! Er is hier geen elektriciteit, dus s' avonds is alles echt pikkedonker en moet je het doen met een kaarsje of een vuurtje stoken in je tent.

Dag 9 Paardje rijden door het waanzinnig mooie Mongolië

Vanmorgen staat 3 uur paardrijden op het programma. Ik heb ooit in een ver verleden in de Ardennen paardgereden, maar Yaniv en Rob helemaal nog nooit. Rob blijkt een natuur talent! De tocht is echt prachtig, dwars door het park en een heuvel op zodat we kunnen genieten van een waanzinnig wijds uitzicht over Terelj. De paarden zijn prima te handelen, ze zijn natuurlijk ook wel toeristen gewend. 3 uur is wel lang, zeker als je zoals ik niet de goede bh aan heb, AU! Rob houdt een blaar op zijn kont over aan het tochtje! 's Avond eten we met een hele groep, er zijn natuurlijk meerdere Nederlanders. Erg gezellig. We gaan nog veel mensen ontmoeten.

Dag 10 Rollercoster ride

Spierpijn na ons paard rij avontuur van gister. Helemaal stijf. Vandaag vertrekken we naar de hoofdstad, Ulan Batar. Daar blijven we 1 nachtje voordat we morgen weer op de trein stappen richting China. Eerst moeten we drie kwartier met paard en wagen, door sterk stromende riviertjes, om bij de weg te komen (we kiepen echt bijna, met bagage en al de rivier in) en vervolgens een uurtje of 2 met de auto. Ulan Batar is een erg drukke stad. Het is de hoofdstad van Mongolië en de koudste stad ter wereld met in de zomer mogelijke tempraturen van tegen de 40 graden en in de winter van -49 graden. Het verkeer gaat kris kras door elkaar en niemand heeft ooit gehoord van voorrang verlenen. Dit ritje verloopt met een kilometertje of 80. We hebben inmiddels een week niet gedoucht dus kijken we erg uit naar een lekkere douche! Ook zijn we eigenlijk wel erg moe. We hebben zoveel indrukken opgedaan afgelopen anderhalve week. We doen verder dan ook niet veel vanmiddag, rondje lopen, boodschappies, internetten eten en lekker vroeg naar bed.

Op naar Peking!