Dag 64 Crocodile Dundee

Na een goede nachtrust gaan we Cairns verlaten en rijden we naar de noord kust. We nemen de kustweg, die werkelijk adembenemend mooi is. Heerlijk om weer bij de zee te zijn en in de natuur. De camper is effe wennen en ook het links rijden. Je moet je heel anders oriënteren op de weg. We doen het lekker rustig aan vandaag. We komen langs Mossman, een plaatsje waar we een 2 de hands buitenlamp (toch wel handig op een camping...) voor 5 dollar op de kop tikken. We bekijken ook de Gorgue, het water is heel helder maar koud! We belanden eind van de middag in Daintree waar we Crocs gaan spotten (niet de slippers maar de beestjes natuurlijk). op de Daintree rivier. Het is niet echt een goede tijd, want in de zomer liggen ze vaak onder water op te warmen en zijn ze moeilijk waar te nemen. De rivier en het uitzicht is supermooi en vonden we eigenlijk leuker dan het spotten. We zien uiteindelijk 1 Krokodil op de kade liggen. De Australische crocs zijn echt enorm, ze kunnen wel 5/6 meter worden! Krokodillen zijn zo'n beetje de meest territoriale dieren die er zijn, dat is ook vaak de reden dat ze mensen aanvallen. Ze zitten bijna altijd in de rivier, maar soms (bv als ze verliezen van een groter mannetje) wijken ze (tijdelijk) uit naar de zee. Dus aan de kust hier altijd oppassen met zwemmen! Behalve crocs zijn erin Australië natuurlijk giftige slangen, spinnen, kwallen en haaien. Maar toch doodsoorzaak nummer 1 onder toeristen: verdrinken! De stroming is vaak erg sterk en daar staan mensen vaak niet bij stil. Zeker rond de kust bij Brisbane. We willen overnachten in een nationaal park, wat we natuurlijk zo snel niet kunnen vinden. We wijken dus uit naar een camping. Het is wederom een mooi plekje, pal aan zee. We lopen nog even over het strand, waar we meteen leren dat je altijd een lampje mee moet nemen. We maken nl. een praatje met een paar vissers en dan is de zon al onder en moeten we door een stukje bos en gras ed. terug. Je moet hier ook oppassen voor slangen. Je wilt er niet op eentje stappen...

Dag 65 Were the Forrest meets the Ocean.

We gaan vandaag nog een klein stukje noordelijker, richting Cape Tribulation. Dit schijnt een bijzonder stukje natuur te zijn. Het is een stuk regenwoud aan zee. We nemen de ferry van 2 minuten en rijden dan meteen de cape binnen. Het is 1 lange weg met 1 en al bos. We worden regelmatig onderweg gewaarschuwd voor kangaroos en Cassawaries die kunnen oversteken. De cassawarie is een zwart vogelachtig ding, die zo groot kan worden als een volwassen man! We komen er achter dat een camping op een nationaal park boeken in Queensland niet meevalt. Je moet of bellen of via internet alles van te voren regelen. Uiteindelijk blijkt de camping vanavond vol te zitten en nemen we een andere. We maken 's middags een wandeling door het regenwoud. Erg mooi, veel mangroves. Heel gek om daarna vanuit het bos het strand op te lopen. De zee achter onze camping is klaarblijkelijk croc vrij dus we nemen (snel) een duik. Achter onze camper zien we een enorme hagedis heen en weer waggelen. Gaaf! Soms vergeet je gewoon dat dit hun leefomgeving is, wij zijn alleen op bezoek. Veel Australiërs reizen door eigen land, en dan vooral de oudere medemens die met pensioen is. Rob spreekt een stel dat op de motor door Australië reist, ook de Outback. Heel avontuurlijk maar ik moet er niet aan denken om achterop te zitten....

Dag 66 Cape Tribulation

Vandaag verkassen we naar de camping van het nationaal park. De omgeving is echt fenomenaal mooi. Stel je het volgende voor: een blauwe lucht, blauw doorzichtig water, wit zand met daar achter alleen maar groen regenwoud. We doen vandaag niet veel anders dan gister. Wandelen en een beetje op het strand hangen. Er staat wel heel erg veel wind. Er staan heel veel Australiërs op de camping en iedereen maakt een praatje. 's Avonds worden we uitgenodigd voor een hapje en een drankje bij een Australisch stel. Wel spannend, want we moeten in het donker een stuk terug lopen naar onze kampeer plek. En dat met alle beesten...

Dag 67

We verlaat cape en rijden een alternatieve route door de zogenaamde tablelands. Super mooie natuur. We boeken een overnachting In Dunbella National Park bij Lake tineroo. Op weg daar naar toe zien we onze eerste 2 (levende) kangaroos. De meeste dieren rusten overdag en zie je alleen 's nachts. Alleen regel nummer 1, met een camper, in Australië is: alleen overdag rijden, de kans dat je iets aanrijd is nl. best groot (Kangaroo, enz). De kampeer plek is supermooi gelegen aan een (kunstmatig) meer. Er staat, behalve ons, nog 1 andere camper. Lekker rustig dus. Mc Gyver Rob heeft zijn eigen hengel in elkaar geflanst en gaat vissen. We genieten. Wat opvalt is dat de lucht 's avonds super helder is en dus genieten we iedere avond van een sterren hemel.

Dag 68

Vandaag rijden we richting Townsville. Dit ligt aan de oostkust. Maar niet voordat Rob nog even een hengeltje uitgooit. En dan heeft hij beet! Maar geen vis, het is een schildpadje! Ach...Er ligt nu dus een schildpadje met een haak in de mond in het Lake. Het is veel rijden vandaag. Rond 15.00 rijden we een Rest area op, die ook als kampeerplek fungeert. Deze is heel erg druk, het lijkt meer een gratis camping. Er is zelfs een koude buitendouche. We besluiten te blijven. Je hebt veel zogenaamde rest area's langs de weg in Australië, maar, uit veiligheidsprincipes, overnachten wij daar alleen als er meerdere mensen staan. Praatje hier praatje daar.....

Dag 69 Outback

We gaan vandaag de Outback in, op weg richting het noorden van Australië. Het is grofweg zo'n 2500 km. naar Darwin in het noorden, dus we hebben even te gaan. We gaan dus veel rijden de komende dagen. We rijden vandaag zo'n 500 km door de Outback. We zien heel veel dode beesten onderweg, vooral kangaroos maar ook slangen zelfs koeien en paarden. Hier voor zijn vooral de zogenaamde roadtrains verantwoordelijk. In Australië rijden heel veel roadtrains, dit zijn enorme vrachtwagens met een even enorme aanhang, 4 losse aanhangers. Logisch natuurlijk dat dit nodig is, want in de outback ligt alles afgelegen van elkaar. Om alle dopjes en tankstations van supplies te voorzien is wel wat nodig. Om ongeveer 150 km is er een dorpje oid. We stoppen aan het eind van de dag in zo'n dorpje, Richmond genaamd. Een paar honderd inwoners en vooral gericht op mensen op doorreis. Ook deze camping ligt aan een lake. Er zijn hier heel veel papegaaien, een mooi gezicht als ze overvliegen. We brengen de avond door met een Nederlands stel, dat een jaar aan het reizen is door Australië en in het plaatselijke restaurant werkt. Ze hebben een Australische hond op sleeptouw, echt een schatje! (Een Kelpi gekruist met een Doberman Juut!), of ze de hond na hun reis meenemen naar NL was nog niet duidelijk.

Dag 70 Mount isa

Ook vandaag rijden we zo'n 600 km. Het is een mooie rit. Heel veel kleuren kenmerken de natuur. Geel gras, groene bomen, rood zand, hier en daar een grijze struik. In Cloncurry maken we een stop. Dit is nl. de plaats waar de Flying Dokters zijn oorsprong vindt (niet de serie maar de echte) . We bezoeken hier het museum. Leuk om wat van mee te krijgen, maar voor 10 dollar pp wat karig. Mount Isa, waar we overnachten, is een grote mijnen stad, maar daar krijgen we niet veel van mee verder.

Dag 71

Vandaag rijden we door richting Tennant Creek, in het midden van Australië. Het is best wel pittig soms om veel te rijden, maar ook gaaf want je ziet zo heel erg veel. En je spreekt regelmatig allerlei mensen. Zo komen we al een paar dagen een bus tegen, met een alleraardigste chauffeur. Leuk om steeds een praatje te maken. Het laatste stuk is behoorlijk onbewoond. Camooweal is het laatste dorpje dat we tegen komen, met 310 inwoners. Op heel veel plekken, hoe afgelegen ook, werken backpackers. Zo ook hier. Hierna is er nog 1 roadhouse met tankstation. Hier generen ze hun eigen elektriciteit. Dit kost 500 liter diesel per dag! We overnachten opnieuw op een rest Area langs de weg.

Dag72 Katherine np

Vandaag knallen we verder door naar het noorden van Australië. We eindigen aan het eind van de middag in Katherine. We besluiten eerst wat boodschappen te doen. Bij de supermarkt zit nl. ook een slijter. Rob gaat dus even een doosje wijn halen en een paar biertjes. En wat we dan aantreffen...We hadden wel gehoord dat er in de Aboriginals gemeenschap een behoorlijk alcohol probleem heerst. Maar het is erg deprimerend om zelf te zien. Overal hangen mensen/ groepjes rond, veel mensen mager en duidelijk alcoholist. In de slijter mag je maar een bepaalde hoeveelheid alcohol per dag kopen, je moet dus altijd je paspoort mee hebben. Ook staat er een beveiliger voor de deur. Rob moet mij dus komen halen, anders kan hij niet alles meenemen. We staan verbaasd. De Aboriginals, die de oorspronkelijk bewoners zijn van het continent, nemen een bijzondere plaats in ,in Australië. Vroeger zijn ze natuurlijk waardeloos behandeld, zoals landje pik en kinderen uit huis geplaatst. Nu is een en ander zeker verbeterd (excuus aangeboden, land terug gegeven) maar veel mensen werken niet (krijgen geld van de overheid) en weinig functioneren in ‘ de Australische' maatschappij. Ook kunnen ze lichamelijk slechter tegen drank. Triest om te zien, maar ook dat is Australië. We rijden naar Katherine National Park om daar de komende 2 nachten te verblijven.

Dag 73 De Gorge

Was het de afgelopen nachten steeds wat koud, we merken nu dat we meer richting het hete noorden gaan. Het is bloedheet 's nachts. Ook zijn er overdag meer vliegen. Daar wordt je af en toe gek van! Het park is bekend om de adembenemende gorge. En die is inderdaad prachtig. Rond een uur of 9 maken we een wandeling naar de lookout, die een prachtig uitzicht geeft. Het is eigenlijk al te warm... Maar het park heeft een heerlijk zwembad waar we gebruik van maken. Als we terug lopen zien we bomen vol met vleermuizen hangen. Ook vliegen hier enorme veel soorten papegaaien rond. En op de camping lopen tegen de schemering Walliby's (kleine kangaroos) rond. Ze zijn schuw maar toch ook nieuwsgierig tegelijk. Ook met kleintjes in hun buidel. Ultieme Australië momentjes J ‘ s avond drinken we gezellig wat met een leuk Australisch stel. Zij werken in computerland en reizen tegelijk door Australië.

Dag 74

We verlaten Katherine en rijden richting Litchfield National Park. Dit is echt een prachtig park, wat bekend staat om zijn watervallen. We maken een rondje langs de watervallen, die steeds mooier worden. Hier kan je veel over schrijven, maar bekijk de foto's maar! We overnachten op de camping van het National Park, bij de Wangi Falls. Ook hier lopen Walliby's rond. Onze buren van de andere camping staan er ook. Klein wereldje... 'S avonds houdt een Ranger een praatje over het park. Interessant om te horen en goed dat dat gedaan wordt!

Dag 75 Darwin

We verlaten het park, na 1 nacht weer. Maar eerst gaan we naar het volgende praatje (gratis he J) over Termieten. Wanneer ga je nou luisteren naar een praatje over termieten? Altijd al willen doen

Wist je dat termieten van een constante temperatuur houden in hun leefomgeving?

En dat ze die krijgen doordat ze heuvels te maken die afgestemd zijn op de zon die ze op elk gedeelte van de dag krijgen?

Wist je dat....de grootste termietenheuvel in Litchfield 6meter hoog is?

Wist je dat...een termieten koningin wel 40 tot 50 jaar kan worden?

Wist je dat.... de belangrijkste vijand van de termiet de mier is?

Fascinerend praatje. We rijden door naar Darwin waar we 2 nachten zullen verblijven. We hebben er onder tussen al 3800 km opzitten! Darwin is een stad met een bijzondere ligging. Het ligt in het noorden van Australië en ligt daardoor dichterbij Azië dan bij Sydney. Het is ook de enige stad in Australië die in de W.O 2 gebombardeerd is (door Japan). 's Avonds gaan we naar de nightmarket. Het is de eerste keer dat we 's avonds op weg gaan! De markt is leuk, met als hoogtepunt een optreden van een band, die de drums met de didjeridu ( Aboriginal instrument) mixt. Echt super dans muziek. De toekomst voor Sensation ed? Zie http://www.rawdidge.com/. Rob koopt een cd-tje. Op de markt komen we weer de buurtjes tegen van 4 nachten geleden......helemaal gezellig.